اطعام ابرار (قرآن)اطعام خالصانه از طعام مورد علاقه خود به مسکین و یتیم و اسیر، از صفات برجسته ابرار است. ۱ - اطعام نیکاناطعام به یتیم، مسکین و اسیر از صفات برجسته ابرار: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی مینوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» میدهند! » ۲ - اطعام خالصانهاطعام خالصانه ابرار از طعام مورد علاقه خود به مسکین و یتیم و اسیر: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی مینوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» میدهند! » در مرجع ضمیر «حبه» احتمالاتی وجود دارد و برداشت یاد شده براساس رجوع ضمیر به طعام است. ۳ - عوامل اطعام ابرار۳.۱ - محبت به خداوندمحبت به خداوند عامل اطعام ابرار به نیازمندان: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی مینوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» میدهند! » برداشت بنا بر این احتمال است که ضمیر «حبه» به «الله» برگردد. ۳.۲ - ترس از خداوندترس از خدا در روز قیامت عامل اطعام ابرار به نیازمندان: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی مینوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» میدهند! » «انا نخاف من ر بنا یوما عبوسا قمطر یر ا» «ما از پروردگارمان خائفیم در آن روزی که عبوس و سخت است! » ۳.۳ - طلب خوشنودی خداوندطلب خوشنودی خداوند عامل اطعام ابرار به نیازمندان: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی مینوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» میدهند! » «انما نطعمکم لوجه اللـه لا نر ید منکم جزاء ولا شکور ا» «(و میگویند: ) ما شما را بخاطر خدا اطعام میکنیم، و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمیخواهیم! » ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۳۷، برگرفته از مقاله «اطعام ابرار». |